Zinkiet

En de ellende is niet te overzien. In een extreme vorm is dit ooit eens door de heer Kuitert zo onder woorden gebracht: ‘alles wat over Boven gezegd wordt, komt van beneden’ (chloriet). Dat betekent voor hem: de relatie tussen het woord en de door de woorden beschreven zaak doet er niet toe

Heel tekenend postmodern is het volgende voorbeeld van een beginnende bijbelstudiegroep, waar de kringleider zegt: ‘beste mensen, laten we opletten dat we niet in allerlei vervelende gesprekken verzeild raakt over wat die bijbeltekst toen en daar betekende. Je kunt dat voorkomen door eerst de vraag te stellen: wat doet die tekst met jou! En daar kun je dan op doorgaan.

Niet van belang lijkt of de werkelijkheid beantwoordt aan die tekst of dat beeld - massagestick. Sterker: er is voor deze visie in uitgewerkte vorm geen werkelijkheid waarnaar de tekst of het beeld verwijst! Ofwel: ‘God bestaat niet’, zoals een vóór ‘zijn hype’ totaal onbekende dominee Hendrikse deze oeroude dwaling nu in een modern jasje formuleert

Want als je dat wel doet, heeft het de indruk van verlakkerij. Kijk, de werkelijkheid van God wordt door al dat filosoferen en onbijbelse voorstellen van mensen uiteraard niet aangetast. Maar toch, hoe ernstig is dit alles, want door God onbestaanbaar te verklaren, verdwijnen voor wie erin gelooft ook andere werkelijkheden waarover in de Bijbel wel degelijk wordt gesproken, zoals b.v.

Werking Labradoriet

Met God verdwijnt in deze oeroude vrijzinnigheid de zondeval en de historiciteit van de bijbelse boodschap. wierookkegels. Het speelt zich dan allemaal af tussen jou en het woord, in het hoofd van de schrijver en de lezer. Die voorstelling van zaken is onbijbels, onchristelijk, oeroud en postmodern tegelijk. A strange world we live in… Het is geen geringe opdracht om je daardoorheen te worstelen

Hendrikse lukt het de handen ervoor op elkaar te krijgen: ‘God bestaat niet dan als beleving. Hou het bij de ervaring! Wat er achter de woorden ligt, zal geen sterveling ooit weten. Echt religieuze ervaring is te vinden in de symbolen die de mens zelf aanbrengt bij het leven. Je ondergaat een natuurervaring en haast ongemerkt rolt er uit je mond: God, wat mooi.’ Deze terugval op de ervaring regeert alles als de slotconclusie wordt: God is er niet, maar Hij gebeurt.

Maar dan evenzeer aan het gemis van evenwichtige nadruk op geestelijke ervaringen! Hoe belangrijk is christelijk evenwicht, zoals dat ontstaat door liefde, wijsheid en geduld als gaven van de Heilige Geest (been armband). Dit heeft alles van doen met onze levenshouding en levenswandel als christen in de wereld. De invloed van de wereldse manier van gevoelsbeleving is wel degelijk voor ieder van ons aanwezig

Ook komen we hier de vraag naar de evenwichtige christelijke levenswandel tegen: ‘Wie heeft lust de Heer te vrezen (eren), ’t allerhoogst en eeuwig goed? God zal zelf zijn leidsman wezen, leren hoe je wandelen moet’! Het vieren van ons geloof heeft een ‘object’, d.w.z. een in de mensengeschiedenis plaatsgevonden reële gebeurtenis, en is daarom van historische aard.

Geboortesteen Augustus

Wij die geloven vieren de zondag als viering van sabbat!, een heilig en apart gezette tijd om te gedenken wie God is en dat Hij zijn goedheid aan ons bewezen heeft (Ex. 20:8). Zo vieren we o - spiritueel interieur.m. de geboorte, het lijden en (plaatsvervangend) sterven om onze zonden te boeten en de opstanding van Jezus Christus

Onze vreugde en dankbaarheid baseren zich daarbij op gebeurtenissen, waar we bij stilstaan, waarvan we de betekenis betrekken op ons dagelijkse leven en waarop we vierend reageren omdat die historische feiten zo groots en indrukwekkend zijn en ingrijpend voor ons eigen bestaan. Onze gevoelens komen daar ten volle bij in betrekking wanneer we ze onszelf aantrekken en ze op ons eigen leven betrekken.

Als in het NT de overweldigende vreugde en de alles overwinnende liefde worden gepredikt, is het een voluit christelijke gevoelsreactie wanneer wij op grond van het volbrachte werk van de Here Jezus en het ontvangen van de Heilige Geest ons leven richten op en inrichten naar een vreugde- en hoopvolle toekomst. (carneool sieraden)

passende gevoelsreacties. In de verhalende stof van het Oude Testament lezen we over gevoelens van (vaak hevige) jaloezie, toorn, woede, begeerte, liefde, vreugde en blijdschap, smart en wenen, schoonheid en heerlijkheid. Wat het Nieuwe Testament betreft valt op dat dezelfde gevoelens genoemd worden, maar ook dat een aantal van deze met geloof en openbaring samenhangende gevoelens vaker en nadrukkelijker voorkomen dan in het OT.

Maansteen Ruw

5:22,23 t.o.v. 19-21). Het ‘Hooglied van de liefde’ in 1 Korinthiërs 13 contrasteert eveneens liefde, goedheid, lankmoedigheid, vergevingsgezindheid, waarheidsliefde en verdraagzaamheid met afgunst, trots, opgeblazenheid en egoïsme. Het gevoelsleven wordt in het NT sterk aan morele categorieën verbonden. De Bijbel beschrijft voldoende om te weten wat God aanmerkt als geestelijke ervaringen, maar ook waar Hij ons leven voor wil bewaren en tegen wil beschermen.

13; Gal. 5; Ef. 5; Col. 4; 1Thess. 4,5; 1Tim. 5) (witte seleniet werking). En als er onverhoopt eens geen duidelijkheid is over het al dan niet geestelijke gehalte van een uiting of als geestelijk aangemerkte gebeurtenis die we meemaken, dan lijkt mij de raad van mijn vader zaliger een wijze: ‘weet wie je bent, word wat je bent en ken je grenzen’

Omdat ik daar in het geheel niet van hou en daar niet van kan leven, kies ik ervoor om daar niet bij te zijn. Wat ik ervan heb meegemaakt of gezien, komt op mij over als een enorme verplatting van de werkelijkheid. Overdrijving en overbenadrukken van het seksuele tot in het dwaze.

Uiteindelijk blijken middelen als drank en drugs het leven van wie er naar haakt en wie er bij blijft in het grote gevaar van verwoesting te brengen. Het massale van groots amusement geeft mij in het algemeen geen goed gevoelen (neti pot). Het grote aantal mensen en het grillige ‘bewegen’ van zo’n enorme groep liggen mij niet

Wat ik zelf ben tegengekomen is natuurlijk niet maatgevend voor wat er gebeurt. Maar om het wat dichtbij te houden, geef ik aan wat in mijn gehoor- en gezichtsveld is gekomen als uitingen van (geloofs)gevoelens in de christelijke kerkdienst, tijdens pastorale ontmoetingen en voorbede en bij massale samenkomsten van gelovigen.

Girasol Werking

Het samen zingen van geloofsliederen, met alle emoties van dien. guasha schraper. Knielen of het opheffen van een of beide handen onder het zingen van een lied of onder gebed. Gaan staan, klappen of juichen bij het zingen van een lied, ritmisch bewegen van het lichaam. Tongentaal en vertolking van die uitgesproken ‘vreemde’ woorden, profetie en toelichting van die uitgesproken woorden, een gezicht of beeld dat iemand ziet en vertelt wat gezien werd/wordt

Sommige mensen raken blijkbaar op een zeker moment in extase, mogelijk zoals de Bijbel spreekt over geestvervoering (lett. vertrekking van zinnen), waarin het erop lijkt dat ze ‘buiten zichzelf zijn, in een soort veranderde bewustzijnstoestand. Soms gebeurt zoiets onder voorbede of handoplegging. Overigens, zelden of nooit hoorde ik van dit soort naar mijn gevoelen extreem fysieke, door ‘geloofservaring’ veroorzaakte uitingen in een situatie waar niemand bij was… Dat komt mij vreemd voor.

Het wordt in positieve zin wel uitgelegd als het gevolg van het feit dat mensen onder bepaalde omstandigheden zodanig onder de kracht en de heerlijkheid van God komen, dat ze niet meer op hun benen kunnen blijven staan. Ik heb het ook wel in situaties gezien als een afschuwelijke imitatie van zogenoemde geestelijke kracht, die naar mijn oprechte mening geheel berustte op psychische groepsmanipulatie en niets anders.

Maar ik mag toch ook zeggen en vinden dat de gevolgen in het geloofsleven en het karakter van de mens die het overkomt dan op zijn minst positief en geestelijk verantwoord zullen moeten zijn om mijn mening erover niet negatief te laten zijn (shamballa armband). Ik zou al die fysieke uitingen liever niet verketteren, maar zeker en in geen geval entameren of voorstaan

Soms is er mogelijk werkelijk sprake van inwerking van de Geest op het lichaam, maar als het gebeuren tijdens grootschalige meetings plaats heeft, ben ik zeer gereserveerd door wat ik weet van intermenselijke beïnvloeding in groepen. Dan moet de vrucht eerst de boom maar typeren, voordat ik van zulke uitingen positief onder de indruk ben.

Amfiboliet

De Schrift gaat ons er duidelijk in voor waakzaam te zijn en de geestelijke achtergrond van zaken te onderzoeken, beoordelen, beproeven en te toetsen (1Kor. 16:13; 1Petr. 5:8; 1Joh. 4:1(-10); 1Thess. 5:21). Juist vanwege de enorme hoeveelheid belevingsinformatie en de vele stromingen en bewegingen op religieus gebied is concrete toetsing van wat wordt aan ervaringen en wonderen wordt aangeboden of ervaren van erkend belang om als christen koers te houden. We hebben gezien dat geloofservaringen zeer gevarieerd zijn.

Ze treden op als engelen van het licht, leiders die ons al waarschuwen voor kritiek tegen henzelf (‘raak Gods gezalfden niet aan…’). mica doosje. Sommigen maken het al te bont (en openbaren daarmee hun kleur) als ze zelfs angst inblazen: ‘Heb geen kritiek op de gezalfde leiders, omdat je dan Gods woede op je hals zult halen…’(zie over dit eindtijdfenomeen Matt

‘Zachtmoedigheid tegenover de wolven is wreedheid tegenover de schapen’. In de woorden van Jezus over deze dingen lezen we dat door het optreden van verleiders er een toenemende wetsverachting en verkilling van de liefde zal ontstaan (Matt. 24:11,12). Het waarheidsgehalte van spirituele ervaringen wordt getoetst door waarheid-in-liefde. Ware liefde spreekt niet almaar over zelfbevestiging, zelfverwer-kelijking en de zelfbepaling van de ene mens.

De toetssteen van 1Cor. 13 is steeds van groot belang om te onderscheiden waarop het aankomt en waarvan het een en ander uitgaat. Veel religieuze leiders en bewegingen spreken over God. Wanneer de beweringen echter ontkennen dat wij een Verlosser hebben van vlees en bloed, dan vallen ze door de mand als dwalingen van valse profeten en dwaalgeesten.

Lapis Lazuli

Iedere geest die belijdt dat Jezus Christus, de Zoon van God, echt mens is geworden is uit God. leren halsketting. Iedere geest die Jezus niet (ook in zijn menswording) belijdt, is niet uit God. Johannes maakt duidelijk dat achter de afwijzing dat Jezus in het vlees (als mens op aarde) gekomen is, de geest ofwel de gezindheid van de antichrist valt te bespeuren

Bij hen komt Jezus niet ‘bij God vandaan’, is Hij niet van hoge komaf. Wie het NT leest heeft echter een hoge christologie. Die plaatst Jezus niet alleen aan de kant van de mens, maar belijdt ook dat Hij komt van de kant van God (o.m. Fil. 2:6,7). Ook hierin wordt een toets naar waarheidsgehalte gevonden.

Het waarheidsgehalte van spiritualiteit ligt in de eer die God toekomt. Juist in de lofprijzing treedt het besef naar voren dat wij mensen voor Gods aangezicht leven als zijn schepselen - petaliet armband. Wij hebben een geschonken bestaan dat boven de afgrond vastgehouden wordt. Alleen in Christus Jezus hebben we een nieuw bestaan ontvangen

Opnieuw is de lofprijzing zoals we die in de Bijbel vinden uitgangspunt en norm voor onze eer aan Hem die ons leven liefheeft! Allereerst is van belang dat wat er ook gebeurt, ons persoonlijk- en gemeenteleven in de weg van Jezus gaat. Ik bedoel hiermee dat het voor een christen draait om het normale christelijke leven, in alle eenvoud en voor Gods aangezicht.

Strontium

Dit leven tot eer van God in de weg van de Here Jezus en in het krachtenveld van de Geest geldt als uitgangspunt voor het kennen en beleven van geestelijke ervaringen. Maar het geldt evenzeer als we minder ervaren of beleven, omdat het in ons geloven wel degelijk ook om relationeel vertrouwen gaat.

Feit wordt gevoed door Bijbelkennis, geloof wordt gevoed door Bijbelkennis en de geloofsopbouwende ervaring binnen een christelijke geloofs-gemeenschap. armband bergkristal. De geestelijke ervaring wordt gevoed door Bijbelkennis, geloofsopbouw en de vertrouwenvolle overgave aan de concrete invloed van de Heilige Geest in het persoonlijke leven. Er zijn zaken in de geloofsbeleving die tot de kern behoren en andere die wel degelijk van belang zijn, maar ook van een andere orde